28 April 2013

Kerenah ...

Assalamualaikum..

Aku nak share something here today. Ok tak payah citer la hal asrama. Aku sampai menangis sebab tension. Inilah aku. Menangis je la aku tau. T________T.

Hal apa nak story? Al kisahnya, ada la kawan aku ni.. entahlah kan.. aku pun tak faham. Tapi, aku malas pikir negatif. Mungkin dia tak ada niat. Apa kisahnya?

Gini, dia ada la tegur aku that day. Kat FB. Aku ada tukar my profile pic. Aku letak gambar tunang aku. Saja je la. Tak ada apa pun. Then, dia tegur. Asyik letak gambar tunang je.. mana gambar nikahnya? Aku balas, dah tak nikah lagi..celah mana nak letak gambar nikah.. Betul la kan? Then dia reply, dah tu.. nikah la cepat2.. tak ada la asyik gambar tunang je.. Alahai.. Aku cakap, lambat cepat kerja Dia. Then dia reply, atas kita jugak.. Amboihhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh.. haaa, panjang amboih aku. Kau dah kenapa? Yang tak puas hati aku nikah lambat kenapa????

Memang atas kita jugak. Aku ada perancangan aku. And yes, as well DIA yang akan tentukan rite? Kalau aku merancang hujung tahun, tetiba ada kekangan , maka kena tangguh kan.. Itu bergantung atas aku jugak ke? Aku merancang sahaja. Bukan aku yang menentukan. So, aku rasa itu jawapan yang paling tepat. Tak menyakitkan hati sesiapa aku rasa.

Tapi entahlah.. Mungkin dia nak tengok aku cepat menjadi isteri orang. Amin. Siapa yang taknak? Tapi, kalau memang aku dah tak mampu.. kau nak macamana? At last aku balas, ye takpelah. Aku biaq hang lepas dulu. Aku banyak perancangan lain lagi. Ada jodoh, in shaa allah. Maka, diam lah dia.Setiap orang tak sama. Mungkin corak, rentak hidup kau sangat mudah. Hanya perlu jalan lurus. Tapi untuk aku? Mungkin kena bengkok sana sini.Tak apa la. Habuan masing2. Untuk kawan tadi, semoga selamat semua untuk hang.

Penat kan kalau melayan manusia yang cakap kekadang tu pikir situasi diri sendiri sahaja. Kita tak sama. Kalau kau bahagia, ada orang menderita. Kalau kau derita, ada orang yang lebih sengsara. Maka, jangan sibuk hal orang lain. Jaga diri kau. Kau nak kahwin, kau kahwin. Jangan kalot dengan aku. Jangan pikir aku sama macam kau. Aku nak bertunang lama mana pun, hak aku. Apa jadik pun, aku tanggung.

Tapi, macam aku cakap tadi.. takpelah. Aku terima je. Mungkin niat dia baik. So, thanks jugak. And ada kawan lain pernah tanya aku, bila tengok gambar cincin aku kat whatsapp. Kenapa tak beli besar sikit? Huhu. Terus terang cakap, aku sangat benci pakai barang kemas. Aku lagi suka silver. Lantak la no value pun. Aku sangat simple bak aksesori ni. Bukan aku la yang nak berhias macam makcik2. Cincin batu besar gabak dengan emas berkilau2. Nak pakai cincin tunang ni pun segan. Sebab memang ketara. Aku kan selalu silver. tetiba ada kilauan emas. memang semua orang perasan. Huhu.

Tak ada masalah nak beli cincin besar mana pun. Bukan nak riak. Tapi memang mampu. Tapi, yang lebih menjadi keutamaan aku adalah kehidupan selepas berkahwin. Itu yang aku pikirkan. Aku taknak rumah aku nanti rompong. Mr.A dah beli rumah. Maka,kena beli perabot pulak. Nak decorate pulak lagi. Banyak duit tu. Cincin aku kalau sebesar cincin rosmah pun, hanya kekal di jari. Mana boleh jadi tv plasma, washing machine, katil and so on. Huhu.

So, itu yang lagi penting. Tapi, lain orang lain la pandangan. Tak apa. Terpulang. ini apa yang aku pikir. jadik tak jadik, mana tau lagi. Tetiba terbeli pulak cincin besar godang. Terosssssssss... hahaa. So, tak pe. Aku tak ada hal pn. Bila orang tanya aku jawab. Tak ada masalah.

Itu sahaja. Hari Ahad hari ni, sepatutnya aku kena berjalan. Tapi, macam hampeh, aku stuck di asrama. Again, TAK ADA YANG BEST PUN MENJADI WARDEN. tetiba emo.kbai.






Aku kalau boleh, nak as simple as this. Huhu.




#  Kadang-kadang, penat bersabar.


Bye!

24 April 2013

One Month

Assalamualaikum..

Hari ni adalah 24 April 2013. Ye, semua orang tau. ekekeke. Aku nak share jugak sini. Aku tak peduli.
Degil.

Orait.. hari ni genap sebulan dah aku bergelar tunangan orang. Orang mana? Orang kedah nuuu.. Hahaha. Ye, Mr.A. Tunang dia la. Alhamdullilah. Masih lagi bergelar tunang dia.Semoga gelaran ini akan kekal sebelum menjadi yang sah. Amin.

And, sepanjang sebulan ni.. memang lah banyak dugaan. Yang besar2 tu tak ada lah. yang kecik2 je. tapi, terkadang , tension gak. Haha. Aku kan emo. Tapi, Mr.A pun sama gak. Suka sangat mengusik. Sudahnya, merajuk. Haha. Tapi, alhamdullilah.. Banyak perbezaan dengan sebelum ni. Before this, asyik nak bergaduh je kejenya. Ada je yang tak kena. And mulut aku, break off sahaja. Tapi dah ada status ni, tak ada dah. Tak berani dah nak sebut. Hewhewhew

Mr.A jugak makin matang. Ye, aku mengaku. Kalau dulu, bila marah, dua2 marah. Jangan harap la nak cool down ke apa. Benda kecik je boleh jadik sebesar alam. But now, aku dah tak luak nak marah lelama. Kang marah, tetiba dia call.. And pattern dia ni, dia takkan ulas punca kemarahan aku. Dia akan cakap benda lain. Seolah2 tak ada apa yang berlaku. Kejam kan? Hahaha.

He called me and asked, 'marah lagi ke?' Hahahaha. Gila tak marah???? Lepas tu mula la dia cakap benda yang buat aku senyum sorang2. Tapi control. Tak da aku nak gelak2. Serious. Haha. Kejam. Tapi itulah dia, selama sebulan ini.Pasang surut kata orang. Biasa la tuh..

Selama sebulan ini jugak, aku boleh kira je berapa kali jumpa. Sibuk kan. Tak macam dulu. Every weekend kitorang plan pegi jenjalan. Tapi tak apa la. Aku terima je. Sebab tanggungjawab. Tak apa la. Selalu pun jemu jugak. Muahahaha..

Gedik sangat dalam we chat, dia tanya. 'Macamana rasa jadi tunangan orang?'  Aku jawab, 'awak tu macamana rasa jadi tunangan orang?' Hahahaa. Aku takmau jawab sebelum dia. Kehkehkeh.

So itu sahaja. Baru sebulan. Memang betul, tak elok bertunang lelama, tapi sabaq sat, bagi aku bernafas dulu. Aku banyak lagi impian lain. Ada jodoh, ada. Allah dah tetapkan . Betul? So, aku tau apa aku nak. Aku ada perancangan aku. Ye, Allah akan tentukan. maka, follow je la.. Sabar ye makcik2.

Ini sahaja. Banyak lagi aku nak share.Nanti ye . Nak pi buat spotcheck bebudak laki asrama pulak ni. Biasa lah, aku kan WARDEN yang dikasihi. Sekian terima kasih.






Oh lupa nak buat pesanan. Kepada Mr.A, sila setia. hahahaha.. Terima Kasih kerana menerima saya seadanya walaupun baru sekerat. Sabar la naa, tunggu lagi sekerat. ekekekkekekekk..




# Semoga cepat Allah bukak hati ini. Aminnn..




Bye !!

21 April 2013

Cerita weekend kiter ^^

Assalamualaikum..

Hai bloggers.. errrrrrr.... readers, and anynomous.. ekkekeke.. ok, ketawa lah..ketawa. Esok ni seminggu nak tekanan. Sekolah semula. Orait, marilah meratapi kesedihan semula after this. T____________T

And today, nak share apa ye? Hal sekolah? Oh NO ! BIG NO! haha. Kita citer aktiviti kita lah ye.. Aktiviti saya. Sabtu lepas, semalam lah.. I pergi kenduri. 2 buah kenduri. Rumah anak murid. Diorang jemput. Sorang laki, sorang perempuan. Pergi bawak anak2 asrama. Ada la dalam 8 orang kot.

Lauk lebih kurang sama je. Lain sikit la kalau nak banding dengan utara. Kalau sebelah Pahang ni, mesti ada tempoyak. Tak kisah la apa cara sekalipun. Pucuk ubi masak tempoyak, patin tempoyak. Semalam siap ada ikan keli goreng lagi. And lain2 ada la .. macam biasa. Gulai daging, rendang etc. And aku makan tak banyak mana pun.. Semangat je lebeyy nak pi. Nasik minyak.. Aku memang tak suka langsung! Gulai2 lagi la.. so, aku jamah sahaja. Yang best, ole2.. Hee.. Dapat surah Yassin.

And 1 perkara yang berbeza kat sini, kita pi kenduri, sampai je rumah kenduri, terus duduk. and makan. Tak payah gaduh nak pi cari tuan rumah . Kalau sebelah utara, (taktau la betul ke tak, aku dok pi kenduri macam ni caranya) kita sampai, kena cari tuan rumah dulu. Pi salam dulu kan.. Then baru makan. Haa, sini takdak. Tuan rumah akan duduk bawah 1 payung, sampai2, kita makan je dulu. Then nak balik baru salam and dapat la goodie bag as usual. So, masa salam nak balik, tuan rumah takkan tanya, 'DAH MAKAN?'  Macam lazimnya.. Sebab dia tau, dah salam maknanya dah nak balik. Hohoho..

And itu aktiviti Sabtu.. Tadi, Ahad tadi.. I pergi jalan. Tetiba I. Muntah! Aku pergi jalan. bersama Mr.A... Ye, encik tunang. Muahaa. Gila malu nak sebut. Kalau Mr.A tanya, dia siapa? Aku macam nak pitam je jawab. Ekekeekeke. So, pergi ngan dia la. Dia mai dari Kajang. Macam biasa. Mana bagi aku pi kat dia. Takut kantoi. kan? Hahahaha.

Dia takut aku bawak keta. Goyang katanya. Hahahaha. Dah? Sampai bila nak boleh?? Huhu.. Dia datang, kitorang ke Mentakab. Hajat di hati nak tengok wayang, Sekali macam lambat sangat. Jalan2 je la. beli barang. Paw dia chocolate. Ekekekeke. Then kitorang pegi Temerloh. Lebih kurang 30 minit dari Mentakab. Kalau dari Lanchang, dalam 45 minit macam tu. Kereta aku la.. Kereta Mr.A, dia simpan. Kedekot. Haha

And, kali ni tak gaduh. Hakhakhak. Dulu, kalau jumpa je gaduh. Padahal tau, payah jumpa. Sebab jauh kan. Tapi sekarang, macam dah kurang sikit. Dah jarang laaaa.. Aku dah malas dah nak semak2kan kepala. Haha. Selalunya, aku la pemula. Kali ni, matang sikit. Kahkahkah. Tapi, tetap kena check hp dia. hahaha. Perempuan kan? it's a normal thing i guess.Bukan tak percaya . Saja syok. Haha. Tapi aku memang. Aku kan paranoid. Aku belek habis semua. Supaya aku puas hati. muahahaha

Then, baliklah lepas tu. Tak ke mana pun. Jadilah jumpa sat. Sempat jugak tengok muka dia. Dah lah susah nak jumpa. Nak lunch sesama pun payah. Takpe.. Tanggungjawab lagi penting. Maka, korbankan sebentar keinginan. In Shaa Allah.. lepas ni Allah bagi peluang.

So itu sahaja cerita weekend i. And u'ols? Ok pergi jalan jauh2 kan? FINE. simpan sendiri. kbai. ahahaha





Lepas digunting rambut. Cari saloon yang ada pekerja lelaki sampai jumpa. Muahaahhaa.









# Tengah ketaq tangan tunggu gaji. Tengok la nanti, dapat gaji aku pi Korea ! hahaha



Bye !!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...