25 October 2013

My life My Heart

Assalamualaikum..

Ada peristiwa sikit hari ini. Tetiba pulak. Ermm. Selamat tak patah. Apa? Kaki. Cuai. Tapi aku dah berhati2 sangat dah. Selamat tak teruk. Selamat ada kawan situ. Dia tolong bawak pergi klinik. Tolong macam-macam. And nampak sangat risau dia. Sebab mungkin kami kawan. Tak perlu aku bagitau jantina apa dia. Apapun, terima kasih tolong saya tadi..

Stop la. Aku kuat. Tak teruk sangat pun.


Kuat? Ye ke?

Tadi pagi, masa drive nak ke Temerloh, aku dengar lagu ni..


Harapan..
Harapan Menjadi Layu..
Ingin Ku Bahgia Bersama..
Menjadi Kenangan..
Memburu Impian...
Masa kita... Selamanya...


Tak payah aku bagitahu kan lagu apa. Chorus ni pn dah tau. And tahu apa jadi kat aku? Tak semena-mena air mata aku gugur. Nangis ke kau Ayu? Entah. Yang aku rasa, hangat kat pipi. Tapi tak laju sangat. Sebab aku empang dari terus gugur.

Entah kenapa aku tersentuh tetiba. Jiwang kau ye?
Aku tak pasti kenapa. Yang pasti, ada satu rasa menyelinap dalam diri. Dalam jiwa. Aku rasa penat. Aku rasa letih. Aku rasa lelah.
Kenapa?
Sebab aku rasa aku terlalu mengharapkan perhatian orang lain. Bila aku guna perkataan terlalu, makna kata aku terpaksa berkorban macam-macam untuk dapatkan apa aku nak.
Aku tak menyesal. Cuma aku rasa, kenapa mereka-mereka ini terlalu kejam? Hoi, korang siapa?? Kenapa korang sombong di bumi Allah?
Korang tak pernah ye rasa terjejas? Korang terlalu selesa kan? Korang tak rasa kan macamana penatnya nak buat orang sedar kewujudan kita.
 
Actually, aku tak perlu kan semua tu.. Tapi, aku tak pasti kenapa aku masih mencari. Mungkin itu lumrah yang Allah dah cipta, dan aku kena terima.
Sejujurnya, aku nak bagitahu, aku sebenarnya dah berputus asa. Aku khabarkan kepada mereka yang aku percaya, aku nak buang semua yang aku ada. Bukan tak menghargai. Cuma aku rasa, mereka lebih selesa tanpa bayangan aku di sisi. Aku cancel kan semuanya. Aku buang jauh2. Kalau mereka masih perlu, pergi cari sendiri.


Itu sahaja. Aku tak emo. Ini belog aku. Kau tak suka, kau jangan baca. Kau kata aku menjaja? Kau jangan cari cerita.



# Kalau makan hati tu boleh gemuk, aku akan makan hari-hari tanpa 'miss'.




Masa ni, dia ni tak penat lagi.






Bye!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...