30 October 2013

Baca lagi ke?

Assalamualaikum..



Dulu, dia selalu baca belog kite.

Entah dia baca lagi ke tak sekarang?

Entah.

Tak Tahu.





# Kalau baca, mesti drop comment. :)




Bye.

29 October 2013

Emak.

Assalamualaikum..

Hai ! Penat! Kerja banyak gilaaaaaaaaaaaaaa!!

Dengan sistem down.. alahai.. :(

Nak cerita apa?

Tak ada.

Yang pasti, tengah tunggu mak kita balik.

Jaga kita !


Teheee..



# mak, balik cepat tau.


Bye!

26 October 2013

Yes You !

Assalamualaikum..





Aku buat keputusan, 

Tapi aku tak gembira.

Kenapa?

Sebab KAU.


 




# Kau rasa kau bagus?


Bye!

25 October 2013

My life My Heart

Assalamualaikum..

Ada peristiwa sikit hari ini. Tetiba pulak. Ermm. Selamat tak patah. Apa? Kaki. Cuai. Tapi aku dah berhati2 sangat dah. Selamat tak teruk. Selamat ada kawan situ. Dia tolong bawak pergi klinik. Tolong macam-macam. And nampak sangat risau dia. Sebab mungkin kami kawan. Tak perlu aku bagitau jantina apa dia. Apapun, terima kasih tolong saya tadi..

Stop la. Aku kuat. Tak teruk sangat pun.


Kuat? Ye ke?

Tadi pagi, masa drive nak ke Temerloh, aku dengar lagu ni..


Harapan..
Harapan Menjadi Layu..
Ingin Ku Bahgia Bersama..
Menjadi Kenangan..
Memburu Impian...
Masa kita... Selamanya...


Tak payah aku bagitahu kan lagu apa. Chorus ni pn dah tau. And tahu apa jadi kat aku? Tak semena-mena air mata aku gugur. Nangis ke kau Ayu? Entah. Yang aku rasa, hangat kat pipi. Tapi tak laju sangat. Sebab aku empang dari terus gugur.

Entah kenapa aku tersentuh tetiba. Jiwang kau ye?
Aku tak pasti kenapa. Yang pasti, ada satu rasa menyelinap dalam diri. Dalam jiwa. Aku rasa penat. Aku rasa letih. Aku rasa lelah.
Kenapa?
Sebab aku rasa aku terlalu mengharapkan perhatian orang lain. Bila aku guna perkataan terlalu, makna kata aku terpaksa berkorban macam-macam untuk dapatkan apa aku nak.
Aku tak menyesal. Cuma aku rasa, kenapa mereka-mereka ini terlalu kejam? Hoi, korang siapa?? Kenapa korang sombong di bumi Allah?
Korang tak pernah ye rasa terjejas? Korang terlalu selesa kan? Korang tak rasa kan macamana penatnya nak buat orang sedar kewujudan kita.
 
Actually, aku tak perlu kan semua tu.. Tapi, aku tak pasti kenapa aku masih mencari. Mungkin itu lumrah yang Allah dah cipta, dan aku kena terima.
Sejujurnya, aku nak bagitahu, aku sebenarnya dah berputus asa. Aku khabarkan kepada mereka yang aku percaya, aku nak buang semua yang aku ada. Bukan tak menghargai. Cuma aku rasa, mereka lebih selesa tanpa bayangan aku di sisi. Aku cancel kan semuanya. Aku buang jauh2. Kalau mereka masih perlu, pergi cari sendiri.


Itu sahaja. Aku tak emo. Ini belog aku. Kau tak suka, kau jangan baca. Kau kata aku menjaja? Kau jangan cari cerita.



# Kalau makan hati tu boleh gemuk, aku akan makan hari-hari tanpa 'miss'.




Masa ni, dia ni tak penat lagi.






Bye!

24 October 2013

Kadang bukak Kadang tutup

Assalamualaikum..

Today, i bercuti. Sempena birthday Sultan Pahang. :)
Bahagia, boleh bangun tido pukul doblas tengahari.
Pastu, makan. Pastu, rasa macam nak tidoooo je balik. hahaha

Ermmm.. pemalas ke aku? Kahkahkah.
Tidak kan? Kalau malas, mesti tak bangun2 dah.
So, nak cerita apa ye?

Erm.. jom cite hal kahwin?

Nak? Nak? Sukeww leteeewww..


Terus terang cakap, aku tak terdesak sangat pun nak berlaki.
Hahahahaha..
Lagi senang cakap, aku TAKUT !

TAKUT apa kau ?
TAKUT dipersia2kan.
Dibantai macam pencuri.
Dilayan macam sial.
Dimaki macam lembu.
Dibenci macam musuh.


Ini.



Kemudian, aku takut aku jadi sangat baik.
Baik sangat sampai menjahanamkan diri aku sendiri.
Baik sangat sampai laki aku pijak2 aku.
Baik sangat sampai aku macam tak ada fungsi .


Tapi,


Kalau aku baik,
Suami aku mesti baik jugak?
Kan?
Sebab,
Perempuan baik untuk lelaki yang baik.
Masalahnya,
BAIKKAH aku?


Bila orang yang kepoci busy body asyik tanya,
"bila nak nikah?"
"bila nak kahwin?"

Aku tak marah.
Malah aku macam bangga,
Sebab boleh kekal status BUJANG sampai umur aku 26, 27 tahun..
 Hahahahhahahaaha.
Kau Ada?

Tapi,

Aku dah bertunang.
Mana boleh mengelak.
Maka, aku cuba buka minda aku.
Fikiran aku, Hati aku.
Terbukak dah sikit.
Tapi, kadang2 dia macam nak tutup balik.
Taknak bukak sangat,.
Kenapa?



Kau fikir sendiri. Aku nak fikir benda lain pulak lagi.
Ada jawapan, kau drop comment kat dalam comment's box okeh.



Bye!



# Berikan aku kebaikan berumah dan bertangga.

23 October 2013

Are u serious Yuhanna??

Assalamualaikum..

Mohon ampun. Busy sesesesesesesangattttttttt! Bertengkek2.. Hoho..
Apa pun tak boleyyyyy!


Aku berkursus seminggu
Bercuti seminggu
Bermacam2 lagi berminggu2..
Hohoho !

Apa ye?

Ermmm..


Ada berita... Ada cerita...
Cuma,


Betul ke keputusan yang aku buat ni Ya Allah?



Ini sahaja setakat ini.




Nanti sambung lagi




Ok.XoXo




Take Care !



Bye !

11 October 2013

Doakan yang baik-baik.

Assalamualaikum..

Hai en.belog.. ;) Rindu kot. Sihat tak? Kalau tak sihat, sini i bagi u ubat ok. Hahaha. Gila dah..

Ermm.. Macamni lah cara aku hiburkan hati yang lara kekadang. Aku rasa lagi mudah , lagi selesa luah kat sini. Walaupun komunikasi sehala.. Ermm.. orang nak fikir yang buruk2.. silakan. kalau yang membaca nak mencanang 1 dunia pun, silakan. Aku tak ganggu kehidupan sesiapa. Maka, tolong biar aku hidup dalam dunia aku sendiri.

Lara hati.. Sejak dua menjak ini.. Tapi aku cuba bertahan. Aku kuatkan jiwa aku.. Kuatkan raga. Kuatkan segalanya. Aku cuba bertahan selagi terdaya.. Aku pun tak tahu aku bertahan untuk apa. Untuk lebih terluka, atau aku takut dengan bayang2 aku sendiri..

Sebenarnya, aku tak tahu apa ada dalam hati aku sekarang. Aku tak tahu arah tuju aku. Dah kelam. Tak macam dulu. Dulu,aku merencana macam2. Sekarang tak lagi dah. Yang ada dalam kepala aku..hanya satu perkataan..' Entahlah..'

Bukan aku sengaja nak berfikiran macam ni.. 'mereka' yang mendidik aku jadi macam ni. Mereka. Aku berusaha untuk terus kuat. Kadang-kadang aku terfikir, untuk apa? Sedangkan hati aku lara selara-laranya.. Tapi aku dah tak berani nak cakap dengan sesiapa pun... Aku takut.

Menyesal? Tidak. Aku tak pernah menyesal. Aku redha. Aku ikhlas .. Aku pilih jalan ini. Maka, aku takkan menyesal sepanjang umur aku. Aku kuat. Ye, anak Shamsuddin, mesti kuat.. Aku selalu terfikir, aku salah kat mana? Aku jahat sangat ke? Mungkin aku too much. Yeah, maybe. And aku rasa aku kena diam lepas ni. Aku tak berjaya nak buat orang lain jadik positif bila ada dengan aku. Kenapa?

Sebab apa? Sebab aku sendiri tak bagus mana.. Tapi aku dah cuba. Aku dah usaha.. gagal jugak..:(
And now, apa aku buat? Aku cuba perbaiki diri aku sendiri.. Dengan cara macamana? Hanya Allah yang tahu.. Alhamdullilah..makin tenang. Dulu, aku abaikan yang sepatutnya, sekarang aku dah berusaha untuk tidak mengabaikan lagi.. Yang paling tenang, bila kita dekatkan diri dengan Dia.. Hanya Dia.. Dia akan tolong kita..

Syukur, aku masih lagi mampu tersenyum tika berada dalam kalangan kawan2. Aku lebih suka menghabiskan masa di sekolah.. ada kawan2 aku.. yang aku boleh sembang, lupa kepada masalah hati ini. Bukan aku sengaja.. Aku perlu tempat untuk berbual. Untuk aku berkongsi.. Dengan seseorang.. Tapi, sekarang aku dah tak mampu.. Aku dah serik. Aku takut aku terlebih lagi. Aku takut aku tersilap langkah lagi. Aku takut. Maka, aku putuskan untuk diam..ataupun berkongsi dengan mereka yang lain. maafkan aku. Aku terpaksa..

Susah kan jadik Yuhanna? Aku pendamkan semua untuk kebahagiaan mereka. Depan 'mereka' aku ketawa, tersenyum. Supaya mereka tak susah hati. Tak apa..

Aku cuba menjadi yang baru sekarang. Bukan lagi yuhanna yang dulu. In Shaa Allah. Aku akan terus kuat melayari hidup ini sendiri.. Kalau apa yang dirancang tak menjadi, percayalah bukan aku yang berkehendakkan begitu.. Ketentuan Allah itu adalah yang sebaik2nya.. Namun, seringkali aku bertanya semula kepada diri.. 'Tak perlu berusaha kah?' Sesungguhnya, aku terlalu penat berusaha. Dan mungkin aku hampir berputus asa tika ini.. Maafkan saya.




Sekian sahaja.. Untuk apa sahaja, halalkan segalanya.. Maafkan saya.. Saya hanya seorang wanita..



 Aku mentari tapi tak menghangatkanmu
Aku pelangi tak memberi warna di hidupmu
Aku sang bulan tak menerangi malammu
Akulah bintang yang hilang ditelan kegelapan
Selalu itu yang kau ucapkan padaku









# Doakan yang baik-baik.



Bye !

10 October 2013

Hidup

Assalamualaikum..


Bila kita mula terasa nak melupakan seseorang,

Kita kena ingat kebaikan dia.

Ye, Kebaikan.





# Dalam hidup bukan hanya ada senyum




Bye!

09 October 2013

Kuat.

Assalamualaikum..

Hai kawan2.. lawan2.. Hahaha.. Kau kenapa ketawa? Bagus sangat? Suka sangat?? Hahaha..

Aku baru sudah mengawas. Baca baik2 ok. MENGAWAS. Kang salah baca, jadik lain. Haha. Everything went well aku rasa. Seronok. 1st time pengalaman as a pengawas exam untuk batch PMR yang terakhir tahun ini. Syukur.

Tapi tak boleh share lelebih, sebab dia sulit. macam fail CSI. choiii.. aahahahaha.. Makanya, marilah kita bercerita benda lain.

Tadi, aku pergi bayar saman. Saman parking. Sebab lampi, confident parking taknak letak kupon padahal baru je beli, at last kena saman. RM5 je. Bukan duit jadi ukuran, dia masalah nak ke tempat pembayaran tu. Jauh oiii.. Nak taknak, kena pergi jugak la.

Dah settle tu, aku rasa macam nak blah balik je .Sebab sangat mengantok. Tapi, bila pikir balik, macam banyak kerja tak settle, maka, aku settle kan la. Aku pergi Tabung Haji. Memang dah lama aku nak buat pemotongan gaji nak menyimpan dalam ni. Tak menyempat. Even dah kerja almost 2 years. Rugi kan? Maka tadi pergi lah. Credit kepada akak tu, sangat2 baik. Aku kan lampi, Suka tanya macam2. Dia tak jemu pun menjawab.

Aku tanya tentang akaun aku yang dulu2. Masa kecik2 masa sekolah rendah, yang dapat tabung tu kan? Yang dorang datang sekolah lepas tu kau lambak duit syiling depan dorang. Hahaha. Ha, aku ada tau akaun masa kecik2 dulu. Pastu, aku taktau jadi apa dah kat akaun tu. Maka tadi, aku tanya la. Dia mintak ic lama mak. Cepat2 call mak. Mak cpt2 recall balik. Yeayyy.. Dapat. Dia suruh datang dengan mak untuk close akaun, pastu boleh tengok duit dalam tu. Aku rasa tak sampai 50 hengget kot ada. Sebab macam dah kosong dulu. Hahahhaha. Kecik2 dah pandai tau main duit.

Then, aku nak tanya pasal nak daftar haji macamana, tapi sebab dia macam busy. Maka, aku diamkan dulu.Kesian dia,hadap nak layan aku sorang. Pastu aku pun keluar la. Lepas tu aku pegi LHDN pulak. Bukak file untuk cukai pendapatan. Akak ni pun ok. Then, dia tanya macam2. Aku jawab, saya tak tau mende2. Hahahha. Senang. Pastu aku tanya, berapa banyak gaji kita yang dia nak potong? (dasar kedekut)
Dia cakap, nanti dia tengok tangga gaji. Aku kata macamana nak tau? Dia cakap, kalau gaji RM25k ke atas, ada la dia potong brapa2.. Ok diam. RM25k ?????? Hahahahaha. Jauh lagi tu. Keje sampai mati pun jangan harap.

Settle tu, aku pergi kedai. aku pergi petronas. aku pergi macam2. Haha. Lepas tu aku balik. Settle. Aku sangat otai memandu. Atas highway tadi. 170KM/j. Sekian.

Lepas tu, aku sampai rumah within 15min. Hahahhahaa.. Laju kan? Dengan spek hitam. Dengan radio kuat gila. Dengan tingkap aku bukak laju2. Best kan? Aku memang camtu sekarang ni. Konon nak feeling. Pastu, orang msg, orang call, apa kebenda tak dengar. Hahaha.



So itu sahaja. Ok la. itu aktiviti aku today. Aku rasa sangat berdikari tau. Kau ada? Hahahaha. Poyoss.






# Kau perempuan, tapi jangan lemah. Summayah pun kuat.



Bye!

07 October 2013

Hobi.

Assalamualaikum..


" Ada ke orang baca belog kau? '


' Tak Tau. '


" Dah tu, buat apa buat belog? "


 ' Sebab, aku suka menaip..'


" Tapi, tak ada orang baca kan.."


' Aku tak pernah terfikir buat belog untuk buat orang lain isi dalam buku biodata ruangan hobi : Baca belog ayu '




Diam.





# Sekian, assalamualaikum..



Bye!

06 October 2013

Mati.

Assalamualaikum..


Tau tak apa kesukaan aku?

TENGOK WAYANG !

Aku boleh mati tak tengok wayang dalam tempoh sebulan.

Maka,

Sekejap lagi nak pergi tengok BENCINTA.

Aku suka FK.

Sila jangan kutuk.

Eh, semalam aku baru je tengok KL GANGSTER 2.









# Farid, kita dating kejap lagi ey. Jangan bagitau Diana ok. Kehkehkeh




Bye!

05 October 2013

Precious...

Assalamualaikum..

Hye peeps .. :)

Aku baru selesai menanda kotak2 kecik.. PBS. hoihhhh.. bapakk banyakkkk.. baru aku tau susah. haha
Ermm.. takpe, tak baik merungut. Kerja kan. Buat jugaklah selowww-selowww..

Nak cite ape? Tadi ada student aku call. Tanya pasal laman web nak apply sekolah teknik. Then,dia cakap.. boleh jawab soalan Geografi.. Alhamdullilah. Semoga berjaya anak. Ramai jugak yang cakap ok. Memang senang pun tahun ni.. Tak paham kenapa time aku dulu bapakkkk susahh aku rasa Geog ni. Siap dapat B. hamekk kau. Tapi jadik cikgu Geografi. Sekian terima kasih. ahahhahaahaa

Bila anak ni tadi tanya nak masuk sekolah teknik macamana, aku tetiba teringat zaman PMR aku dulu. AKu langsung tak bercita-cita untuk masuk sekolah teknik. Sebab apa? Sebab aku tau, aku sangat lampi bab-bab teknikal ni. Aku lebih rela membaca. Menghafal berjela-jela dari bekerja dengan mesin-mesin dan kerja-kerja praktikal. So, aku memang langsung tak apply untuk sekolah teknik. But now, dah dipanggil kolej vokasional kan? Dah maju. Baguslah untuk mereka yang memang berkemahiran selain daripada teori sahaja.

Seingat aku, masa aku PMR ...sangat susah. Bukan subjek tu yang susah (subjek pun ye jugak..eh, lalang).. Yang lagi susah adalah kehidupan aku. Masa tu ayah aku sambung study. Apa lagi, gaji separuh la. Then, bagi menampung keluarga.. mak berniaga. Depan jalan dekat rumah taman. Dekat Tanjung Malim. Yang tinggal dengan mak masa tu, aku dengan adik2 je. Adik kecik lagi.. So, aku la kena tolong mak. Ayah kadang-kadang je. Dia ada kelas.

So, masa aku tingkatan dua, sekolah petang..mak berniaga pagi. Nasik lemak, kuih, and so on. Memang lumayan. Berniaga kan.. Memang banyak duit masuk.. Tapi penat la. Aku kena bangun pagi2. Tolong semua. Berniaga sampai pukul 10 pagi. Kemudian, aku balik tidoooo sampai kul 11. Bangun siap2 nak pegi sekolah. Itulah selama setahun.

Naik tingkatan 3, mak berniaga petang pulak.. Macam2 lah.. Tempat yang sama, tapi waktu berbeza. Mesti pelik kan kenapa bukan mak berniaga sendiri2 dia. Tak boleh, ada adik2. Plus, mak tak cekap sangat mengira duit. Sebab tu dia tak berani. And sebenarnya, aku sangat cekap mengira duit. Hahaha.. Memang laju. Aku congak je. Aku rasa, sebab tu jugak aku dapat A matematik. Skill mengira diasah di situ.

Masa tingkatan 3, aku siap bawak buku duduk tepi jalan tu. Study. Kerja sekolah aku buat malam. Kat tepi jalan tu aku buat latihan je. Semua subjek. Susah kan? Tapi demi nak cari rezeki, terpaksa la. Malu? Memula memang la.. Tapi dah lama2, aku dah lali dah. Situ, jauh dari rumah kawan2. Makanya, tak ada la yang tahu. Sorang dua je. Lantak la. Aku bukan mencuri. And sejak berniaga tu la, aku pergi sekolah bawak duit RM10 sehari. Hahaha. Kaya kan? Tapi tak la guna semua. Simpan jer...

And masa PMR, mak stop kejap berniaga . Bagi laluan aku fokus nak exam. Alhamdullilah, aku tak gagal. 6A 2B. B- Geografi dengan Sains. Aku menang bukan otak Einstein. Tapi tak paham kenapa aku boleh jadik cikgu Geografi. Aku A untuk BI dan Matematik ok. Huahuahua. Bangga gila bangang!

So, bila nak bercerita kesusahan bebudak sekarang, aku macam nak suruh je dorang berhenti sekolah. Korang duit banyak, hp ada, motor ada, semua ada. Tapi pemalas ! Nak bawak buku pun malas. Semua lambak bawah meja. Macamana ye nak bagi korang sedar betapa pentingnya ilmu ni? BM pun tak boleh lulus. Nak dapat A , apatah lagi. Tak, bukan nak suruh korang terer sangat. At least, sedar. Kalau ada kesedaran tu, In Shaa Allah, yang lain2 cikgu2 kamu ni boleh bantu. Ni tak sedar diri langsung. Nak suruh pergi kelas tambahan pun jenuh berhambat macam lembu.

Aku pernah sampai satu tahap, rasa nak menitik air mata. Sampai aku cakap,'Saya kekadang confius, saya bercakap dengan manusia atau lembu sekarang ni..' Haaaa.. sampai ke tahap tu.

Anak2, sedarlah.. Cecikgu ni tak nak pun duit korang yang berkepuk2 tu. Simpan ye. Kami tahu korang tak payah sekolah pun mampu beli hp Note III. Tapi, setakat pakai hp NOTE III, tapi aplikasi dalam BM, nak buat apa. Bukan nak perlekeh BM, tapi sah2 korang tak paham bila guna BI kan????? Tu cikgu suruh belajar. Supaya ada sikit ilmu di kepala, mata dan dada.. Haihhh..

Alhamdullilah, berkat aku dok tepi jalan berniaga, sekarang ni aku pulak yang berhenti tepi jalan beli kuih dekat orang. Aku tak pernah lupa kesusahan aku dulu. Sampai tak makan 1 hari sebab tak ada duit. Makan pun berebut2 dengan adik2.. Tak apa. Kasut sekolah, baju sekolah tak berganti 1 tahun. Buruk ke, koyak ke, sepatutnya baju kurung sekolah warna putih, aku punya baju warna kuning, pun takpe. Pakai je pergi sekolah.. Ni masa mak tak berniaga lagi. Susah, Duit tak ada. Masa berniaga pun susah dari segi masa. Tak cukup rehat. Aku balik kena curi2 masa nak buat kerja sekolah, nak siapkan folio,, nak ulangkaji pelajaran. Sebab tau ada tanggungjawab lain. Alhamdullilah...

Bukan nak bangga riak takbur. Tidak. Aku sebolehnya nak bagitau bebudak aku, korang tau tak erti kesusahan macamana? Ya Allah, bukakanlah pintu hati mereka2 ini... Korang tak pandai pun takpe. Tapi ada usaha. Nampak cara nak belajar, Cikgu mesti tolong.. Percayalah..

So, ini sahaja aku nak share. Aku tak kata aku bagus .Tapi aku rasa aku dah mampu nak bernafas sikit sekarang. Walaupun sebenarnya sekarang aku masih lagi susah... Ada lagi benda yang aku kena tanggung. Tapi at least, aku belajar menjadi seorang wanita yang sangat berdikari. Ye, aku memang mengaku yang ni. Aku buat kerja semua sendiri. Menguruskan kehidupan sendiri. Aku servis kereta sendiri, aku pergi bank sendiri, aku pergi KL sendiri, aku pergi naik turun beli barang sendiri, aku selesaikan segala macam kerja sendiri. Memang nampak lekeh.. tapi duduklah di tempat aku. Kau akan tahu. Tak apa, aku dah biasa. Sehinggakan orang kekadang pandang aku macam perempuan yang tak takut semua benda. Tak, aku masih lagi wanita yang penakut. Masih perlu pertolingan orang.. terutamanya, nak balik SP. aku masih takut. Walaupun aku dah berani tekan atas higway 170 km/j. Muahahahaha.

Ok, itu je. Penat dah menaip. Nanti jumpa lagi.. Ingat, hidup kita ni bukan hanya perlu bergantung pada orang. Selagi terdaya, buat semua sendiri. Sebab apa jadi pun nanti, tak ada sesiapa berani tuding jari.








# Have a nice weekend.



Bye!




04 October 2013

Save or Cancel ?

Assalamualaikum..










Menangis kemudian tertidur...






# Sebab tu aku taknak ingat pada kenangan.




Bye!

03 October 2013

:)

Assalamualaikum...

















Bye !!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...