05 October 2013

Precious...

Assalamualaikum..

Hye peeps .. :)

Aku baru selesai menanda kotak2 kecik.. PBS. hoihhhh.. bapakk banyakkkk.. baru aku tau susah. haha
Ermm.. takpe, tak baik merungut. Kerja kan. Buat jugaklah selowww-selowww..

Nak cite ape? Tadi ada student aku call. Tanya pasal laman web nak apply sekolah teknik. Then,dia cakap.. boleh jawab soalan Geografi.. Alhamdullilah. Semoga berjaya anak. Ramai jugak yang cakap ok. Memang senang pun tahun ni.. Tak paham kenapa time aku dulu bapakkkk susahh aku rasa Geog ni. Siap dapat B. hamekk kau. Tapi jadik cikgu Geografi. Sekian terima kasih. ahahhahaahaa

Bila anak ni tadi tanya nak masuk sekolah teknik macamana, aku tetiba teringat zaman PMR aku dulu. AKu langsung tak bercita-cita untuk masuk sekolah teknik. Sebab apa? Sebab aku tau, aku sangat lampi bab-bab teknikal ni. Aku lebih rela membaca. Menghafal berjela-jela dari bekerja dengan mesin-mesin dan kerja-kerja praktikal. So, aku memang langsung tak apply untuk sekolah teknik. But now, dah dipanggil kolej vokasional kan? Dah maju. Baguslah untuk mereka yang memang berkemahiran selain daripada teori sahaja.

Seingat aku, masa aku PMR ...sangat susah. Bukan subjek tu yang susah (subjek pun ye jugak..eh, lalang).. Yang lagi susah adalah kehidupan aku. Masa tu ayah aku sambung study. Apa lagi, gaji separuh la. Then, bagi menampung keluarga.. mak berniaga. Depan jalan dekat rumah taman. Dekat Tanjung Malim. Yang tinggal dengan mak masa tu, aku dengan adik2 je. Adik kecik lagi.. So, aku la kena tolong mak. Ayah kadang-kadang je. Dia ada kelas.

So, masa aku tingkatan dua, sekolah petang..mak berniaga pagi. Nasik lemak, kuih, and so on. Memang lumayan. Berniaga kan.. Memang banyak duit masuk.. Tapi penat la. Aku kena bangun pagi2. Tolong semua. Berniaga sampai pukul 10 pagi. Kemudian, aku balik tidoooo sampai kul 11. Bangun siap2 nak pegi sekolah. Itulah selama setahun.

Naik tingkatan 3, mak berniaga petang pulak.. Macam2 lah.. Tempat yang sama, tapi waktu berbeza. Mesti pelik kan kenapa bukan mak berniaga sendiri2 dia. Tak boleh, ada adik2. Plus, mak tak cekap sangat mengira duit. Sebab tu dia tak berani. And sebenarnya, aku sangat cekap mengira duit. Hahaha.. Memang laju. Aku congak je. Aku rasa, sebab tu jugak aku dapat A matematik. Skill mengira diasah di situ.

Masa tingkatan 3, aku siap bawak buku duduk tepi jalan tu. Study. Kerja sekolah aku buat malam. Kat tepi jalan tu aku buat latihan je. Semua subjek. Susah kan? Tapi demi nak cari rezeki, terpaksa la. Malu? Memula memang la.. Tapi dah lama2, aku dah lali dah. Situ, jauh dari rumah kawan2. Makanya, tak ada la yang tahu. Sorang dua je. Lantak la. Aku bukan mencuri. And sejak berniaga tu la, aku pergi sekolah bawak duit RM10 sehari. Hahaha. Kaya kan? Tapi tak la guna semua. Simpan jer...

And masa PMR, mak stop kejap berniaga . Bagi laluan aku fokus nak exam. Alhamdullilah, aku tak gagal. 6A 2B. B- Geografi dengan Sains. Aku menang bukan otak Einstein. Tapi tak paham kenapa aku boleh jadik cikgu Geografi. Aku A untuk BI dan Matematik ok. Huahuahua. Bangga gila bangang!

So, bila nak bercerita kesusahan bebudak sekarang, aku macam nak suruh je dorang berhenti sekolah. Korang duit banyak, hp ada, motor ada, semua ada. Tapi pemalas ! Nak bawak buku pun malas. Semua lambak bawah meja. Macamana ye nak bagi korang sedar betapa pentingnya ilmu ni? BM pun tak boleh lulus. Nak dapat A , apatah lagi. Tak, bukan nak suruh korang terer sangat. At least, sedar. Kalau ada kesedaran tu, In Shaa Allah, yang lain2 cikgu2 kamu ni boleh bantu. Ni tak sedar diri langsung. Nak suruh pergi kelas tambahan pun jenuh berhambat macam lembu.

Aku pernah sampai satu tahap, rasa nak menitik air mata. Sampai aku cakap,'Saya kekadang confius, saya bercakap dengan manusia atau lembu sekarang ni..' Haaaa.. sampai ke tahap tu.

Anak2, sedarlah.. Cecikgu ni tak nak pun duit korang yang berkepuk2 tu. Simpan ye. Kami tahu korang tak payah sekolah pun mampu beli hp Note III. Tapi, setakat pakai hp NOTE III, tapi aplikasi dalam BM, nak buat apa. Bukan nak perlekeh BM, tapi sah2 korang tak paham bila guna BI kan????? Tu cikgu suruh belajar. Supaya ada sikit ilmu di kepala, mata dan dada.. Haihhh..

Alhamdullilah, berkat aku dok tepi jalan berniaga, sekarang ni aku pulak yang berhenti tepi jalan beli kuih dekat orang. Aku tak pernah lupa kesusahan aku dulu. Sampai tak makan 1 hari sebab tak ada duit. Makan pun berebut2 dengan adik2.. Tak apa. Kasut sekolah, baju sekolah tak berganti 1 tahun. Buruk ke, koyak ke, sepatutnya baju kurung sekolah warna putih, aku punya baju warna kuning, pun takpe. Pakai je pergi sekolah.. Ni masa mak tak berniaga lagi. Susah, Duit tak ada. Masa berniaga pun susah dari segi masa. Tak cukup rehat. Aku balik kena curi2 masa nak buat kerja sekolah, nak siapkan folio,, nak ulangkaji pelajaran. Sebab tau ada tanggungjawab lain. Alhamdullilah...

Bukan nak bangga riak takbur. Tidak. Aku sebolehnya nak bagitau bebudak aku, korang tau tak erti kesusahan macamana? Ya Allah, bukakanlah pintu hati mereka2 ini... Korang tak pandai pun takpe. Tapi ada usaha. Nampak cara nak belajar, Cikgu mesti tolong.. Percayalah..

So, ini sahaja aku nak share. Aku tak kata aku bagus .Tapi aku rasa aku dah mampu nak bernafas sikit sekarang. Walaupun sebenarnya sekarang aku masih lagi susah... Ada lagi benda yang aku kena tanggung. Tapi at least, aku belajar menjadi seorang wanita yang sangat berdikari. Ye, aku memang mengaku yang ni. Aku buat kerja semua sendiri. Menguruskan kehidupan sendiri. Aku servis kereta sendiri, aku pergi bank sendiri, aku pergi KL sendiri, aku pergi naik turun beli barang sendiri, aku selesaikan segala macam kerja sendiri. Memang nampak lekeh.. tapi duduklah di tempat aku. Kau akan tahu. Tak apa, aku dah biasa. Sehinggakan orang kekadang pandang aku macam perempuan yang tak takut semua benda. Tak, aku masih lagi wanita yang penakut. Masih perlu pertolingan orang.. terutamanya, nak balik SP. aku masih takut. Walaupun aku dah berani tekan atas higway 170 km/j. Muahahahaha.

Ok, itu je. Penat dah menaip. Nanti jumpa lagi.. Ingat, hidup kita ni bukan hanya perlu bergantung pada orang. Selagi terdaya, buat semua sendiri. Sebab apa jadi pun nanti, tak ada sesiapa berani tuding jari.








# Have a nice weekend.



Bye!




Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...